Historia franka szwajcarskiego
Waluta Szwajcarii i Liechtensteinu została wprowadzona dopiero w roku ….1850 i zastąpiła lokalne waluty, które były używane. W chwili wprowadzenia do obiegu frank szwajcarski był równy wartością frankowi francuskiemu. Jeżeli jesteś zainteresowany drogą jaką musiał pokonać frank szwajcarski to zapraszamy na cotygodniowego bloga o historii walut.
Aby szukać początków powstania waluty Szwajcarów powinniśmy cofnąć się do wieku XIII. Trzy małe państwa Unterwalden, Uri i Schwyz zawiązały pomiędzy sobą pakt wieczysty, który jest określany mianem Aktu Konfederacji Szwajcarskiej. Wspomniany pakt był swoistym sojuszem militarnym, który miał na celu przeciwstawienie się rosnącej potędze Habsburgów.
W kolejnym wiek pakt poszerzył się o kolejne sąsiednie regiony. Każdy członek paktu zachowywał autonomię gospodarczą i polityczną. Skutkiem związku państw zachowujących autonomię było rozdrobnienie pieniądza z powodu możliwości bicia monet przez każdego członka paktu. Efektem rozdrobnienia było funkcjonowanie ponad 800 różnych monet co bardzo utrudniało wymianę walut i handel.
W roku 1798 Francja zdecydowała o zajęciu Konfederacji Szwajcarskiej i stworzenia na jej terenie Republiki Helweckiej bezpośrednio sprzymierzonej z Francją. Sytuacja ta umożliwiła unormowanie systemu monetarnego co poskutkowało wprowadzeniem w franka helweckiego.
Nowa waluta miała oparcie w parytecie srebra o wartości 6,75 grama i ustaliło kurs franka helweckiego w stosunku do franka francuskiego na poziomie 1,5.
W roku 1803 decyzją Napoleona Bonapartego Republika Helwecka została rozwiązana do poskutkowało do powrotu lokalnych walut małych księstw-państw a liczba różnych monet w obiegu to kilka tysięcy rodzajów bilonu.
W roku 1819 podjęto decyzję o wprowadzeniu franka szwajcarskiego, jednak nie miał on żadnej formy materialnej a tylko wartością określoną w wymianie walut mając stabilizować kurs walut. Ówczesny frank stał się przez około 30 lat czymś na wzór waluty referencyjnej tak jak to miało miejsce z ECU czyli protoplastą waluty euro.
W roku 1850 zdecydowano po wojnie pomiędzy protestantami a katolikami na terenach Szwajcarii na wprowadzenie oficjalnego pieniądza czyli właśnie franka szwajcarskiego.
Na początku nowe monety były wybijane w Strasburgu i Paryżu a dopiero później rząd Szwajcarii stał się właścicielem mennicy w Bernie i zaczął sam produkować nową walutę.
Koniec roku 1865 przyniósł powstanie Łacińskiej Unii Monetarnej w, której skład weszły następujące państwa - Luksemburg, Francja, Włochy, Belgia i oczywiście Szwajcaria. Ustalono, że waluty państw członków będą oparte na parytecie srebra i kurs walutowy pomiędzy państwami członkami wynosił 1:1. Do Łacińskiej Unii Monetarnej dołączyły takie kraje jak Austro-Węgry, Rosja czy ….Tunezja. W 1927 roku doszło do rozwiązania Łacińskiej Unii Monetarnej z powodu fałszowania monet oraz rosnącej potędze militarno-politycznej Prus i Wielkiej Brytanii. Stworzony został Szwajcarski Bank Narodowy i dzięki ograniczaniu inflacji i obowiązkowi utrzymania 40% rezerw w złocie frank szwajcarski zyskał opinię waluty bezpiecznej i stabilnej.
II Wojna Światowa była katastrofą wizerunkową dla Szwajcarii z powodu pozornego zachowywania neutralności a jednocześnie skupowane było złoto od II Rzeszy Niemieckiej, która dzięki temu miała środki na prowadzenie wojny. Te działania spowodowały zdecydowaną reakcję państwa walczących z III Rzeszą, którą Szwajcaria rozwiązała...przekazująć 250 milionów franków szwajcarskim aliantom. Jednocześnie frank stał się alternatywą do wymiany walutowej dla dolara amerykańskiego.
Po załamaniu się systemu z Bretton Woods Szwajcaria w opozycji do innych państw skupiła się na kontroli podaży co pokazało skuteczność tego działania gdyż została ograniczona inflacji, były też niepożądane efekty takiej polityki pieniężnej czyli spadek PKB Szwajcarii o 7% i duże zmiany na ówczesnym rynku pracy. Kolejnym pozytywnym efektem był napływ ogromnej ilości kapitału do Szwajcarii i wzrost zamożności mieszkańców tego małego kraju.
Pierwsze banknoty zostały wprowadzone w roku 1907 dużo później niż inne państwa, dlaczego zdecydowano się tak późno na druk banknotów ? Z pewnością była to obawa przed fałszowaniem banknotów a co za tym idzie spadkiem zaufania do waluty inflacją.
Szwajcaria bardzo często zmienia swoje banknoty w obawie przed fałszerstwem i obecnie od 2020 roku obowiązuje dziewiąta seria,która jest jedyną uznawaną.
Obecnie możemy śmiało powiedzieć, że frank szwajcarski jest walutą silną i stabilną, jest wymieniany w stosunku do najważniejszych walut światowych. Do oznaczenia franka w międzynarodowym systemie walutowym używa się skrótu CHF co z łaciny rozwijając skrót oznacza Confoederatio Helvetica Franc czyli Frank Konfederacji Helweckiej.
<< Blog KantorEkspert.pl
