Kilka słów o inteligencji

Czym jest inteligencja i kim jest najinteligentniejszy człowiek wszechczasów? 

Pomiędzy ludźmi od zawsze występowały różnice w sprawności rozumowania i rozwiązywania problemów. Na pytanie, skąd się biorą te rozbieżności odpowiedź znaleźli psycholodzy. Opracowali oni tzw. teorie inteligencji. Samą inteligencję zdefiniowali jako zdolność wyciągania wniosków i uczenia się w oparciu o osobiste doświadczenia, zdolność adaptacji do zmieniających się warunków środowiskowych oraz zdolność do świadomej obserwacji i kontrolowania własnych procesów poznawczych. Należy pamiętać, że w psychologii istnieją różne definicje tego pojęcia. Przez różnych badaczy jest ono rozumiane inaczej. Howard Gardner w 1983 przedstawił swoją teorię inteligencji wielorakiej, według której istnieje 8 odmian inteligencji, spośród których jedynie 2 zostały powszechnie uznane tzn. inteligencja językowa oraz logiczna (matematyczna).

Istnieje sporo testów służących do pomiaru poziomu inteligencji. Dwoma najpopularniejszymi są testy Alfreda Bineta oraz Davida Wechslera. Warto zaznaczyć, że każdy test ma inną skalę więc wynik uzyskany w sprawdzianie Bineta będzie oznaczał co innego niż ten sam wynik u Wechslera. Ocena wartości IQ jest więc względna i nie jest do końca wiarygodna. Najniższy możliwy wynik do osiągnięcia 68 - 70 oznacza upośledzenie umysłowe. Większość ludzi (90%) osiąga wynik z zakresu 84 - 116 punktów. Taki rezultat oznacza inteligencję przeciętną. Osoby osiągające wynik ponad 148 punktów zaliczane są bardzo wysoko inteligentnych.

Obecnie najinteligentniejszy człowiek świata, australijski matematyk Terence Tao może pochwalić się IQ na poziomie 230 punktów. Taka inteligencja pozwoliła mu w wieku 4 lat uczyć się matematyki na poziomie licealnym, a w wieku 24 wykładał już na Uniwersytecie Kalifornijskim. Znany na całym świecie astrofizyk Stephen Hawking, który zasłyną swoimi odkryciami z dziedziny fizyki teoretycznej miał 160 IQ.

Za najinteligentniejszego człowieka wszech czasów uważa się Williama Jamesa Sidisa. Uważany był za człowieka z cudownym umysłem. Jego iloraz inteligencji wynosił 250 - 300 IQ i był wyższy od ilorazu Einsteina o blisko 100 punktów. Sidis w wieku 6 lat władał biegle dziewięcioma językami. Nauka przychodziła mu wyjątkowo łatwo. W wieku 11 lat zaczął studia na Harvardzie. Wszyscy wróżyli mu wielką karierę jednak "cudowne dziecko", jak pisały o nim ówczesne gazety, zmęczone ciągłym byciem w centrum uwagi po zdobyciu tytułu profesora usunęło się w cień. Przez dalszą część życia przemierzał świat podejmując się co jakiś czas prostych, fizycznych prac. W międzyczasie napisał wiele książek pod różnymi pseudonimami jednak tylko kilka ujrzało światło dzienne. W 1937 roku, po latach nieobecności w mediach odnalazła go dziennikarka gazety New Yorker, która napisała o nim artykuł odświeżając tym samym pamięć o tym genialnym człowieku. Sidis umarł młodo. W wieku 46 lat doznał udaru krwotocznego, na którego skutek zmarł.